Omdat ik een paar weken in Amerika ben geweest was mijn koelkast tot gisteren zielig en bijna leeg behalve voor een tube ketchup - een van mijn culinaire perversies -, een half zakje zongedroogde tomaten, wat ansjovispasta en veel schimmel in de groentelaatjes (ik was vergeten de overblijvende groente en kruiden eruit te halen en weg te gooien en dan krijg je dat...).
Nu is de schimmel weg en ik heb weer verse, frisse groente en kruiden tot mijn beschikking. Heerlijk. Na een tijdje niets te hebben gekookt behalve één keer ravioli met ricotta en spinazievulling waar ik logeerde en veel uit eten te zijn geweest (Amerika kan een ware walhalla voor de lekkerbek zijn als je je restaurants goed kiest) ga ik weer aan de slag met één van mijn favoriete bezigheden, koken.
Gisteren op de biologische boerenmarkt heb ik prachtige en zeer knapperige violet sperzieboontjes gekocht, rode uien en een grote bak vol met blauwe bessen. Vandaag in de grote supermarkt aan de Elandsgracht twee bossen basilicum en bladpeterselie, tomaatjes in allerlei kleuren en maten, frambozen en perziken, mozzarella en mascarpone plus biologische kip bij de natuurwinkel - die ook op zondag open is. Lang leven het stadsleven! Soms vraag ik me af hoe ik het op het plattenland zou kunnen uithouden zonder alle gemakken van een grote stad.
Vooral als ik verse kruiden koop ben ik heel voorzichtig, aangezien ik ze altijd in grote hoeveelheden aanschaf en niet altijd meteen gebruik.
Dat wil zeggen dat als ik ze een tijdje wil bewaren een vertrouwde methode gebruik. Ik wikkel ze in keukenpapier dat ik daarna nat maak en leg ze dan in de groentela. Zo blijven ze echt een tijd goed zonder dat ze slap of droog worden. Als het papier een beetje afdroogt, maak ik het af en toe weer nat. That's all, folks! Het werkt beter dan welke andere oplossing die ik eerder had geprobeerd.
Reacties