A.s. vrijdag organiseer ik, samen met vinologe Gabrielle Salvatore, een 'Vini e vivande dal vivo'-avond. Dat wil zeggen: een wijn- en spijsavond waar ondergetekende kookt - met name een 5-gangenmenu met recepten uit 5 verschillende Italiaanse streken (Veneto, Trentino, Toscana, Campania en Piemonte) - en waar Gabrielle uitleg geeft over de bijpassende wijnen uit bovengenoemde streken.
Leuk, ik heb er zin in. Samen met Gabrielle werken is altijd leuk. Misschien omdat we zo verschillend zijn. Of misschien gewoon omdat we twee ontzettend leuke dames zijn. Ik ben bovendien ook erg bescheiden. ;-)
Het is de bedoeling dat het menu een verrassing wordt. Onze gasten weten niet van tevoren wat ze gaan eten en drinken en moeten dus qua smaak best flexibel zijn. Geen moeilijke eters dus, ook al ga ik geen gerechten "voor gevorderden" maken met bijvoorbeeld ingewanden of andere ongewone ingredienten die de meeste mensen niet lusten.
Een van deze gerechten ga ik nu toch alvast verklappen. Omdat ik het vanavond gemaakt heb om even te checken of alles klopt. Het komt uit Trentino-Alto Adige en ik heb dit in Bolzano gegeten toen ik onderweg naar Rome was voor mijn kookvakantie in oktober vorig jaar. 
Wat een geweldige stad is Bolzano. Ik was er nooit eerder geweest en werd meteen verliefd. Ook al praten de mensen daar eigenlijk meer Duits dan Italiaans. Het is toch immer Italië. Maar goed, koken kunnen ze wel, net als de Italianen uit alle andere streken.
Het centrum van Bolzano is klein, knus en heeft een heuse Mitteleuropa-sfeer. Op de dagelijkse markt midden in de stad - op de Piazza delle Erbe - kun je de lekkerste gedroogde porcini kopen (en natuurlijk ook verse, als het seizoen is), heerlijke kruidenthee gemaakt met allerlei heilzame en geurige planten uit de Dolomiten, grappige "bouquets" van rode pepertjes en knoflook (zie foto hieronder) en talloze lekkernijen uit de streek en uit heel Italië. 
Ik vind deze stad heel charmant en sfeervol, misschien ook omdat hier alles zo anders is dan waar ik opgegroeid ben (eerst in het noord-westen en dan in het zuiden van het land). Het voelt een beetje als buitenland, dat maakt alles voor mij nog interessanter. En het lokale eten... Werkelijk fantastisch. Stevige, ongecompliceerde en toch zeer smaakvolle gerechten die perfect zijn voor de strenge winters in de bergen. Veel wild, kaas, polenta, vleeswaren en heerlijke lokale appels die gebruikt worden én voor zoete én voor hartige gerechten, bijvoorbeeld de strudel en de frittelle di mele of een stoofschotel van konijnenvlees met appels en pruimen. Met heel veel invloeden uit Oostenrijk en Veneto. In Alto Adige (Südtirol) hebben alle recepten een Duitse én een Italiaanse naam. Bijvoorbeeld de canederli of knödel, de heerlijke gnocchi gemaakt o.a. met oud brood, kaas, peterselie, speck enz.
Deze versie van de canederli is geheel vleesloos maar kan natuurlijk verrijkt worden met rauwe ham of speck uit Alto Adige. Ook zit er boekweitmeel in, dat regelmatig in de Noord-Italiaanse keuken voorkomt, bijvoorbeeld om de polenta taragna en de pizzoccheri uit de streek Valtellina te maken.
De saus is de klassieke boter-en-salie combinatie die ook voor ravioli met ricotta-spinazievulling wordt gebruikt. Hiervoor laat je de boter langzaam op zacht vuur smelten. Eerst is ie troebel en dan wordt hij doorzichtig: dit is het moment om de salieblaadjes in de pan te doen en ze een tijdje erin te laten. De boter mag niet donker worden, wel licht hazelnootkleurig. Als de noisette kleur bereikt is, haal de pan van het vuur en giet meteen de gesmolten boter over de hete canederli.
Canederli met kaas en spinazie in boter-en-saliesaus
Voor 4 personen (als voorafje, dus 5-6 canederli p.p.)
1 ui
200 gr. stevig oud brood
150 gr geraspte Fontina kaas
150 gr. gekookte spinazie, grofgesneden
1 handjevol geraspte Parmezaanse kaas of Grana
2 dl. melk
100 gr. boter + 20 gr.
80 gr. boekweitmeel
1 ei
nootmuskaat
salieblaadjes
zout
zwarte peper
Week het brood in de melk. Knijp daarna het brood en de gekookte spinazie goed met je handen om het overtollige vocht te verwijderen.
Snijd de ui in kleine stukjes en bak deze in 20 gr. boter totdat ze zacht en glazig zijn geworden.
Meng brood, gebakken ui, boekweitmeel, ei, geraspte Fontina en parmezaan, spinazie, zout, peper en een snufje nootmuskaat goed door elkaar.
Maak je handen nat en rol kleine balletjes (ong. net zo groot als een bitterbal) van het mengsel.
Breng genoeg water aan de kook, voeg zout toe en kook de canaderli totdat ze naar boven komen drijven. Haal ze uit het water met een schuimspaan en houd ze warm.
Smelt de boter op zacht vuur, voeg de salie toe, laat het geheel goed op smaak komen en giet over de gekookte canederli. Serveer meteen met geraspte parmezaanse kaas of grana.
Goed dat je er weer bent Nicoletta! Krijgen we na afloop een uitgebreid verslag te lezen hier? :)
Geplaatst door: Robin | 20 september 2006 om 11:10
Dank je Robin :) Ik heb een paar zeer drukke weken met veel koken achter de rug, daarom mijn radiostilte ;) En ja, ik ga een verslagje schrijven. Het wordt een leuke avond met lekkere recepten. En iedere keer anders. Ciao!
Geplaatst door: Nicoletta | 20 september 2006 om 11:27