Good news geen nieuws?

Het is een tijd dat ik hier niets schrijf. November en december zijn voor koks altijd de drukste maanden van het jaar. Iedereen wil eten en koken met collega's (team building is hot rond de feestdagen) en de arme kookjuf heeft geen tijd te besteden aan frivole activiteiten zoals bloggen maar is bezig met mensen blij te maken met goed eten en met centjes verdienen. :)
No news, good news, dus.

Nu dat het minder hectisch is, wordt het weer tijd om iets te schrijven. Om het jaar echt goed te beginnen kies ik voor een onderwerp dat aan de buitenkant niets met koken te maken heeft en toch wel duidelijk pertinent is, gezien het ook over de beschikbaarheid van voedsel op de aardbol gaat. Een onderwerp die me al een tijd bezig houdt, met name de manier waarop kranten, TV en andere nieuwsbronnen met informatie omgaan.

Ik lees namelijk al jaren kranten en tijdschriften op een zeer selectieve manier. Ik probeer alleen de positieve of de neutrale berichten te lezen, dus alles wat over kunst, cultuur, lifestyle, evenementen e.d. gaat, met natuurlijk af en toe een oog op wat er in Amsterdam, in Nederland en in de wereld gebeurt, maar zoveel mogelijk met de intentie om de meest negatieve berichten te vermijden. Ik heb het over de berichten die over rampen, crisis, moord en oorlog gaan.
Zo kijk ik ook TV (weinig, want de meeste programma's vind ik "opium van het volk", gemaakt alleen om mensen dom te houden) want ik vind eerlijk gezegd wel belangrijk om te weten wat er in de wereld gebeurt zonder dat ik me alleen op de negativiteit daarvan concentreer. Wat ik heel constructief vind, is om vaker naar de positieve dingen van het leven te kijken zodat ze in ons en om ons heen de kans krijgen om te groeien. Energy goes where intention flows, zeggen ze.
Zweverig? Neen, want het werkt echt zo, en dat weet ik intussen uit ervaring. Dus waarom energie geven aan wat negatief is i.p.v. aan positiviteit?

Gisteren ontving ik een mail met daarin een "inspiratie brief" van Patty Harpenau, kunstenares en coach van The Life Foundation. Een zeer pakkende tekst, die overeenkomt met wat ik al jaren over de pers en de politiek denk (ja, ook de politiek, want net als de pers willen ze graag dat we op de negativiteit concentreren zodat ze ons een gevoel van "veiligheid" kunnen geven).
Deze tekst plak ik hier, voor iedereen die dat interessant vindt.
Ik heb mevrouw Harpenau geen toestemming gevraagd om de tekst te plaatsen en hoop dat ze dat OK zal vinden. Zo niet, dan hoor ik het graag zodat ik het kan verwijderen.

Lees ze. En gelukkig nieuw jaar. Beter laat (en nee, het is nog niet te laat) dan nooit. :)

Het is nog niet te laat

Hoe blind is de pers? Een nieuwjaarsbijeenkomst ergens op de digitale snelweg. Een ontmoeting tussen spirituele wereldleiders. Na vier uur online vergadering is de conclusie duidelijk: de pers is blind. Ik vind dat ze gelijk hebben, want was het niet onlangs dat ik zelfs een hoofdredacteur in een live uitzending hoorde zeggen: 'Good news is no news'. En dat is precies wat er aan de hand is.

De pers is niet geïnteresseerd in goed nieuws. De wereld verkeert volgens de media in een crisis. Dat klopt: het klimaat verandert, de oude economie moet plaats maken voor een nieuwe en er sterven, ondanks het feit dat we miljarden besteden om ruimtestations op andere planeten te bouwen, sterven er nog steeds op onze eigen planeet mensen van de honger.

Geleerde heren worden uitgenodigd om ons in de media uit te leggen welk doemscenario ons staat te wachten en de oplossing is volgens hen altijd een herhaling van dat wat nu juist het probleem heeft veroorzaakt. De veroorzakers zijn de bedenkers van het nieuwe scenario. Wat de pers niet wil zien is dat de wereld in een collectieve identiteitscrisis terecht is gekomen. Dat is wat er aan de hand is. De wereld weet niet meer wie zij is.

We leven in de illusie dat er niet genoeg is van waar wij menen behoefte aan te hebben. We hebben een gebrek aan voedsel, geld, ruimte om in te wonen, zuivere lucht en middelen. De werkelijkheid is dat we van alles meer dan genoeg hebben. Moeder Aarde levert een overvloed aan voeding, frisse lucht, warmte en water. Maar de huidige bewoners zijn niet in staat dit op een fatsoenlijke manier te verdelen. We leiden collectief aan een virus van hebzucht, macht, manipulatie en overheersing.

Het goede nieuws is dat er geen tekort is. Het slechte nieuws is dat de pers te blind is geworden om dit te melden. Kennelijk is de boodschap te wollig, spiritueel of wellicht te confronterend. Of past het niet in de kijkcijfers? Want goed nieuws schijnt niet te verkopen. Slecht nieuws wel en het zaaien van angst ook. Is het daarom dat er zo'n vrees is voor spiritualiteit? Door de geschiedenis heen zijn zieners, wetenschappers en profeten vermoord, verbrand of bewust genegeerd. Geboeid kijken we wel naar spiritisme op de televisie. Want wie wil er niet praten met zijn over haar overleden oma? Maar dat heeft niets te maken met spiritualiteit. De essentie van wie wij zijn als mens en als wereld is overgenomen door de arrogantie van het ego. Dat wat we niet zien bestaat niet en dat is wat de pers doet. Zij zijn de boodschappers van de doemscenario's in plaats van ambassadeurs van hoop. De conclusie van onze vergadering was als volgt: het is de schaamte van ons mensheid dat we niet in staat zijn de overvloed aan voedsel te verdelen onder alles wat leeft. Dat we bewust jarenlang ons eigen voedsel hebben vergiftigd. Dat we de lucht die in we inademen hebben verstikt met onze eigen rook. Het is dan ook niet verwonderlijk dat we in een identiteitscrisis zijn beland.

Kennelijk willen we niet horen dat Moeder Aarde ons iets te vertellen heeft. Ze vertelt ons dat er een nieuw begin mogelijk is. Daarvoor zullen we afscheid moeten nemen van alles wat is gebouwd op manipulatie en macht en een nieuwe wereld moeten opbouwen vanuit kracht en verbinding. Het goede nieuws is, dat als wij ons herinneren wie wij zijn, wij onszelf en de wereld kunnen helen. Het is nog niet te laat. Gelukkig nog niet. Dat is pas echt goed nieuws....

Patty Harpenau