Goede pizza's in Amsterdam? Er is hoop. :)

Tot enkele jaren geleden was écht goede pizza eten in Amsterdam praktisch onmogelijk. De enige quasi-uitzonderingen waren een paar restaurants - eentje in de stad en één in Oost - waar pizza's redelijk waren maar niet echt om over naar huis te schrijven. Ik had dus bijna de hoop opgegeven toen gelukkig iets begon te veranderen in het culinair leven van deze mooie stad en de eerste goede pizza's beschikbaar begonnen te zijn. En ik heb het over de dunne pizza, niet de dikkere Napolitaanse versie waar ik niet zo van houd en die praktisch overal te vinden is, vooral bij slechte pizzeria's die nooit een Italiaanse pizzaiolo van dichtbij hebben gezien.

Tegenwoordig zijn er verschillende plekken waar men een goede tot zeer goede pizza kan eten, en da's een grote verademing voor mensen zoals ik die én grote pizza fans zijn én erg picky. :)

Een van deze plekken heb ik nog vorige week voor het eerst geprobeerd met Franse vriend Pascal toen we voor een snelle pizza vóór de film in de Movies - schuin tegenover het restaurant - wilden gaan. Ik heb het over "De Pizzabakkers" aan de Haarlemmerdijk 128. De vier eigenaren (geen van hen oorspronkelijk uit Italië maar de pizzaiolo capo schijnt wel een Italiaan te zijn...) hebben het piepklein restaurantje "De Pizzabakkers - Pizza & Prosecco" genoemd en daar kun je al zien dat ze geen Italo's zijn: de combinatie pizza en prosecco is niet echt Italiaans. De echte klassiekers in mijn land zijn pizza e birra en - voor de kinderen of voor wie geen bier lust, schrik niet - pizza e coca cola. Don't ask me why, het zijn van die "onbegrijpelijke" dingen zoals het feit dat sommige sauzen alleen met bepaalde types pasta worden geserveerd en niet met anderen - lang of kort en niet allebei - die typisch van mijn soms ingewikkelde eetcultuur zijn.
Ik drink ook altijd bier bij de pizza en dat heb ik dus ook bij De Pizzabakkers gedaan. Ze hebben maar één merk, Peroni, en dat vind ik prima. Het is hetzelfde bier dat ik ook serveer bij mijn kooklessen. Wat ik trouwens ook prima vind is dat ze dezelfde produkten gebruiken ("00" bloem van Spadoni en gepelde tomaten van Mutti, bijvoorbeeld) die ik ook gebruik. Van zeer goede kwaliteit, dus. De enige tegenvaller bij De Pizzabakkers wat Peroni bier* betreft is de prijs: een glas voor 2 euro en een flesje van 33 cl. voor 5,00, net als glazen/flessen San Pellegrino en Panna water. Als je weet wat ze bij de groothandel kosten - en ik weet het - vind je ze snel zeer overpriced... * UPDATE 20 JULI 09: Zie commentaar hieronder: Peroni bier kost geen 5 euro per flesje.
Maar terzake: de pizza's. Ze hebben een leuke kaart met 12 pizza's waarvan één van de maand (deze maand was het met zalm en dille, niet echt my cup of tea...), een zoete calzone met chocola en een gevulde focaccia. Een van deze pizza's heet Da Noi ter ere van het bekende restaurant, dat daarvoor in dit piepklein pandje gevestigd was.

Ik bestel de Trentina met Italiaanse speck (niets te maken met de Nederlandse spek, de versie uit de streek Trentino lijkt meer op een goede, iets droge rauwe ham), tomaat, mozzarella, mascarpone en rucola, terwijl Pascal voor de Cipolla Rossa gaat, een pizza met mozzarella, rode balsamico-ui en geitenkaas (interessante en lekkere combinatie).
Na ongeveer 10 minuten wachten komen de pizza's aan met de bijbestelde salades (goed dat ze deze bieden om de rijke smaken van de pizza's met een beetje frisheid te balanceren). De salade's kun je trouwens zelf samenstellen door extra ingredienten te kopen en toe te voegen aan de basiscombinatie, bovendien kun je tussen twee verschillende, à la minute gemaakte dressings kiezen: een balsamico vinaigrette en een truffel vinaigrette met goede truffelolie (van ons strategisch geplaatst tafeltje schuin tegenover de keuken kon ik de rijke geur ervan ruiken terwijl een van de koks de vinaigrette voor onze buren bereidde).

Maar ter zake: de pizza's. Mijn eerste indruk - visueel - was: ze zien er goed uit maar niet heus. Laat ik het uitleggen: deze pizzabodems zijn lekker dun maar ze zien eruit alsof ze in twee delen zijn "gesplitst" tijdens het garen in de houtoven. De onderkant is dus ook een beetje gaan "bollen" (zie foto rechts) terwijl de bodem eigenlijk één geheel zou moeten zijn (zie foto van de door mijn cursisten gemaakte pizza's links). De bodems zien er dus een beetje uit als een pitabroodje (hol in het midden) en dat is niet helemaal zoals het hoort. Wat dit veroorzaakt weet ik eerlijk gezegd niet. Zou dat een teveel aan gist kunnen zijn? Geen idee.
De gebruikte produkten en combinaties zorgen gelukkig voor een zeer aangenaam resultaat. De pizza's zijn lekker! En het deeg is krokant en smakelijk. 

De sfeer bij dit net geopend (een paar maanden pas) restaurant is ook goed. Alles is strak, schoon, netjes en toch niet kil (mede dankzij de vele pakken bloem, blikken gepelde tomaten en blokken hout voor de houtoven die op de grond vóór de keuken liggen). Het personeel is zeer aardig en de kaart klein en fijn, klassiek en origineel tegelijk.
De kwaliteit van de gebruikte produkten is bovendien hoog en de smaken zijn puur zoals het hoort in een Italiaanse keuken.
All in all een aanrader, dus. Net als de zoetzure film die Pascal en ik daarna hebben gezien, "Sunshine Cleaning" (hier de trailer).
Op de kaart en op de website staat er vermeld dat er omwille van de veiligheid en de durzaamheid je alleen met PIN of credit card kunt betalen. Niet altijd handig als je liever contant wilt afrekenen voor welke reden dan ook (privacy, bijvoorbeeld), maar we zien gelukkig een klant toch cash betalen voordat hij de zaak verlaat...

Naar het schijnt zijn er gelukkig steeds meer goede pizzarestaurants in Amsterdam behalve De Pizzabakkers en L'Angoletto in de Pijp, waar ik (te) lang geleden een heerlijke pizza heb gegeten. Tegenwoordig hoor ik positieve geluiden over de pizza's van Ciro Cuciniello van Mangiamore en nog een paar andere restaurants.
Tijd om ze te gaan proberen, dus. :)

 

Comments

[Geplaatst door: R. van Holst]

Hallo,

ik werk bij de pizzabakkers en heb twee opmerkingen. Maar eerst hulde voor de mooie review. Enfin, opmerking 1: De peroni, evenals de san pellegrino frisjes zijn niet per glas maar per flesje te koop voor respectievelijk 2,- en 2,50. Dus geen 5,- euro. Dat is alleen voor Aqua Panna/San pellegrino groot (0,75 cl).
Opmerking twee: de 'bubbels' in het pizzadeeg komen alleen voor op de Cipolla Rossa en de Boscaiola Bianca, want daar zit geen tomatensaus op. Ik vind overigens die bubbels erg lekker. Ze horen echter niet op de andere te zitten.

Dat wat het. Wel jammer dat je geen Dolce hebt gegeten (tiramisu, Zuppa Inglese, panna cotta), want die zijn huisgemaakt en superlekker.

Hopelijk kun je die prijzen nog aanpassen, want óverpriced zijn we toch echt nie :-)

Groet,

Rachid van Holst

[Geplaatst door: Emiel]

De dikkere Napolitaanse pizza? Ik denk dat je die vele pizzeria`s bedoelt die met een elektrische oven een poging doen om iets van pizza te bereiden (vaak veel te dik met verkeerde ingredienten, en heeft niets met Napolitaanse pizza te maken, want die is juist dun).

Op mijn website vind je een overzicht van alle houtoven pizzeria`s in Amsterdam:

http://home.fsw.vu.nl/eo.hoogendijk/pizzeria.htm

vr.groet Emiel

[Geplaatst door: Nicoletta]

@Rachid: Bedankt voor je opmerkingen. Op de website is niet duidelijk wat een Peroni kost (er staat namelijk geen prijs vermeld, merk ik nu) en ik dacht dat de prijs van San Pellegrino ook die van het bier was. Misverstand opgelost, gelukkig. VOlgende keer bestel ik ook een dolce. :)

[Geplaatst door: Nicoletta]

@Emiel: la vera napoletana (de echte Napolitaanse pizza) is wel dik, die heeft een zeer dikke korst. De dunne versie wordt vaak geassocieerd met de pizza die in Rome wordt geserveerd en heet dus vaak romana. Ciao.

[Geplaatst door: Nicoletta]

@Rachid 2: oh ja, vergeten te zeggen: ik vind nog steeds 5 euro voor een fles San Pellegrino een beetje aan de overpriced kant...

[Geplaatst door: Emiel]

Nicoletta:
ik denk dat er dan 3 gradaties bestaan: flinterdun, dun en dik. En dat wij beiden een andere interpretatie van "dik" hebben. Met dik bedoel ik de American style pizza`s. Ik ervaar de pizza`s in Napels als dun. Maar het kan natuurlijk altijd dunner. Als je bij Mangiamore gaat eten krijg je in ieder geval Napolitaanse stijl... (de bodem is meer broodachtig, en minder krokant).

[Geplaatst door: Nicoletta]

Hoi Emiel, voor Italiaanse begrippen (take it from an Italian) is het klassieke voorbeeld van dunne pizza een romana en van de dikke pizza een napoletana. Amerikaanse pizza is voor Italianen géén optie. ;) Ik ga binnenkort bij Ciro van Mangiamore pizza eten, kan niet wachten!

[Geplaatst door: Emiel]

Ok, ok, jij bent uiteraard de expert ;) Voor mij is het zoeken naar de beste houtoven pizzeria in Amsterdam een hobby, maar ik merk dat mijn voorkeur meer uitgaat naar Napoletana.
Maar de Amerikanen hebben natuurlijk wel een grote rol gespeeld in de verspreiding van de pizza (voor de pizza in heel Italie werd gegeten), en geven er helaas ook een eigen draai aan...
MangiAncora is ook aan te raden! groeten

[Geplaatst door: Emiel]

Inmiddels zijn er al 18 (!!) houtoven pizzeria`s in Amsterdam. Recent geopend: Pazzi in de Eerste Looiersdwarsstraat, is erg goed.
Zie mijn nieuwe website: http://www.pizzatest.nl

[Geplaatst door: Dennis]

Het grappige is. Wat ze in Napels een pizza romana noemen, noemen ze in Rome een pizza Napoli.
Ik denk dat het er veel vanaf hangt waar je vandaan komt. Die pizza die ik hier zie noem ik toch al gauw napolitana en dit vanwege de houtoven.
De romana (of NY Style) zijn pan-pizza die in een elektrische oven gemaakt kunnen worden, dus vandaar alle verwarring