Als er één pastagerecht is waar ik niet zonder kan en dat ik heel erg verslavend vind, dat is de crudaiola.
Voor mij is deze DE zomerpasta en bovendien ook de perfecte belichaming van de volle, intense smaken van Puglia - de streek waar ik opgroeide - op hun uiterste best.
Makkelijker kan het niet, geloof me. Tenminste: als je ricotta salata kunt vinden.
Een paar dagen geleden heb ik het laatste stukje opgemaakt, dat ik uit mijn meest recente reis naar Bari had meegenomen, en ik treur nog steeds. Ik HOUD van die kaas. Veel. Ik ben er GEK op. Helemaal.
De ricotta salata is een iets droge, gezouten ricotta dat geraspt kan worden over pasta of gebruikt wordt als smaakmaker in allerlei gerechten. Het wordt in verschillende zuid-Italiaanse regios' gemaakt (met net iets andere resultaten, zouter of juist minder zout, harder of zachter), vooral op Sicilië en Puglia, natuurlijk in de streken waar schapen worden gehouden want het wordt vooral gemaakt van schapenmelk.
In Bari heet het ricotta marzotica, een naam die duidt op de periode van het jaar waarin de kaas wordt gemaakt, rond maart-april ("marzo" in het Italiaans betekent maart). In deze maanden is er namelijk een grote produktie van schapenmelk. omdat deze kaas belegen is kun je die gelukkig het hele jaar door kopen.
De crudaiola is ongetwijfeld mijn favoriete zomerpasta omdat het werkelijk naar de zomer ruikt en smaakt: verse, rijpe en sappige tomaten, zoete en intensruikende basilicum en heerlijke "rauwe" extra vergine olijfolie zorgen voor deze geur- en smaakervaring.
Crudaiola komt uit het woord crudo, rauw, omdat bijna alle ingrediënten rauw zijn (behalve de kaas, dan). En dat is ook de reden waarom dit gerecht zo makkelijk te maken is.
Snijd een paar goede tomaten in stukjes (de kleine, zoete San Mazzo zijn perfect), versnipper een paar basilicumblaadjes, rasp de ricotta, geef er een flinke hoeveelheid goede olijfolie bij en breng op smaak met zout (niet al teveel, de ricotta is al redelijk zout) en peper. Ecco fatto. Sommige mensen voegen ook een vleugje knoflook toe maar ik denk dat dit gerecht al he-le-maal perfect is zoals het is, dus andere smaken toevoegen is wat mij betreft niet nodig.
Normaal gesproken overdrijf ik met de hoeveelheid ricotta die ik gebruik maar jullie weten nu ook waarom.
Net als voor het vorig recept, crudaiola wordt meestal gemaakt met korte pasta.
Vraag me niet waarom maar geniet gewoon.
Pasta alla crudaiola
Voor 2 personen
200 gr. korte pasta (penne, tortiglioni etc)
250 gr. rijpe tomaten
een stuk ricotta marzotica of andere gezouten ricotta, minimaal 150 gr.
een klein bosje basilicum
goede olijfolie extra vergine
zout en zwarte peper
Kook de pasta zeer al dente in kokend gezouten water terwijl je de andere ingrediënten bereidt zoals boven wordt vermeld en giet af.
Meng de in stukjes gesneden tomaten, het basilicum en de geraspte kaas met veel olijfolie, breng eventueel op smaak met zout en peper, voeg de hete pasta toe, meng alles goed door elkaar en serveer direct.
Hallo,
Graag zou ik op de hoogte gehouden worden
Anita
Geplaatst door: anita westerhof | 27 november 2012 om 11:34