Ik zie ze lopen bij de groothandel met hun welgevulde karren. Trots, zijn ze, dat ze zeer goedkope olijfolie hebben gescoord.
Ik zie die enge 5-liter blikken waarop het staat: olio di sansa di oliva (pomace oil in het Engels).
En niet alleen op de karren bij de Kweker of de Hanos. Ik heb diezelfde gele blikken in de etalage van een trendy eetgelegenheid op de Overtoom in Amsterdam gezien. Alsof het iets is om mee te pronken.
Brrr, daar krijg ik de kriebels van.
Olio di sansa. Da's goor!
Dat is geen olio di oliva, mijn beste jongens. Niet eens in de verste verte.
In sommige Amsterdamse restaurants krijg je die zelfs op tafel, in zo'n olie-en-azijn stelletje. Gatver.
Da's troep van de allereerste categorie. De sansa is wat er overblijft na het (meermalig) persen van de olijven voor de olio extravergine en andere soorten olio d'oliva. Meestal zit er in die pulp nog zo'n 3-6 % olie. Om deze eruit te krijgen is persen echt nutteloos. Het zou je niet lukken ook al ga je vloeiend in het Italiaans vloeken. Om dat te kunnen doen - het persen en niet het vloeken - heb je een chemische behandeling met een speciale oplosmiddel nodig.
Bah, vies.
Als je dat hebt gedaan, krijg je een olio di sansa die daarna nog geraffineerd moet worden (anders is het niet geschikt voor menselijke consumptie, zegt dat genoeg?) en die gemengd wordt met een deel olio di oliva vergine. Dan krijgt het pas de naam olio di sansa di oliva.
Lekker vies mengseltje, nietwaar?
Koop gewoon een simpele olio d'oliva vergine of extravergine. Het hoeft niet superduur te zijn.
Het kost je meer, maar je krijgt wel waar voor je geld.
En je geeft geen troep aan je klanten of aan diegene die bij je eten.
Ik zie die enge 5-liter blikken waarop het staat: olio di sansa di oliva (pomace oil in het Engels).
En niet alleen op de karren bij de Kweker of de Hanos. Ik heb diezelfde gele blikken in de etalage van een trendy eetgelegenheid op de Overtoom in Amsterdam gezien. Alsof het iets is om mee te pronken.
Brrr, daar krijg ik de kriebels van.
Olio di sansa. Da's goor!
Dat is geen olio di oliva, mijn beste jongens. Niet eens in de verste verte.
In sommige Amsterdamse restaurants krijg je die zelfs op tafel, in zo'n olie-en-azijn stelletje. Gatver.
Da's troep van de allereerste categorie. De sansa is wat er overblijft na het (meermalig) persen van de olijven voor de olio extravergine en andere soorten olio d'oliva. Meestal zit er in die pulp nog zo'n 3-6 % olie. Om deze eruit te krijgen is persen echt nutteloos. Het zou je niet lukken ook al ga je vloeiend in het Italiaans vloeken. Om dat te kunnen doen - het persen en niet het vloeken - heb je een chemische behandeling met een speciale oplosmiddel nodig.
Bah, vies.
Als je dat hebt gedaan, krijg je een olio di sansa die daarna nog geraffineerd moet worden (anders is het niet geschikt voor menselijke consumptie, zegt dat genoeg?) en die gemengd wordt met een deel olio di oliva vergine. Dan krijgt het pas de naam olio di sansa di oliva.
Lekker vies mengseltje, nietwaar?
Koop gewoon een simpele olio d'oliva vergine of extravergine. Het hoeft niet superduur te zijn.
Het kost je meer, maar je krijgt wel waar voor je geld.
En je geeft geen troep aan je klanten of aan diegene die bij je eten.
ja, dat ben ik helemaal met je eens. zelfs hier in Suriname heb ik het op de schappen gezien.
leuke site.complimenten
Geplaatst door: judith | 10 april 2010 om 17:29
Dank je Judith. :) Hier zie je olio di sansa niet in de supermarkt, gelukkig, alleen bij de groothandel.
Geplaatst door: Nicoletta | 20 april 2010 om 09:46
In de supermarkt noemen ze dit type olijfolie geraffineerd. AH tradizioneel, mild etc zijn zulke olieen.
Pure troep waar alles wat olijfolie gezond maakt uit verdwenen is.
Groeten,
Ridder Drost
Geplaatst door: Ridder Drost | 01 november 2011 om 13:19
Hoi Ridder Drost,
sorry dat ik nu pas reageer, ik zie je commentaar voor het eerst. :/
Bedankt voor de info! Ik vermijd alle "enge" olieen als de pest en blijf bij de extra vergine zodat ik geen rare verrassingen hebt.
Ciao!
Nicoletta
Geplaatst door: www.facebook.com/profile.php?id=1668159743 | 02 september 2012 om 21:41
Wat ik proefde op mijn werk was vrij smaakloos. Zeg maar koolzaadolie met een beetje olijfolie. Ook nauwelijks nasmaak. Heb je dan wellicht dan een goedkope olie om te verhitten? Die Extra vergine gebruik je daar toch niet voor?
Geplaatst door: ReneS | 09 maart 2013 om 00:53
Hoi Rene, waarom zou je een goedkope olie willen gebruiken om te verhitten? Extra vergine is prima om mee te bakken, ik gebruik het voor alles behalve het frituren. Daarvoor gebruik ik meestal zonnebloemolie.
Geplaatst door: www.facebook.com/profile.php?id=1668159743 | 10 maart 2013 om 11:10
Wanneer je jezelf nu eerst verdiept in olijfolie... dan kom het volgende ook te weten: Extra virgine (vierge) olijfolie wordt verkregen door de éérste koude persing van de hoogste kwaliteit olijven.. Extra ´vierge´ (virgine) olijfolie is rijk van smaak en kan het beste gebruikt worden in tapenades en salades. Ook kan veilig verhit worden tot 180°C om te bakken maar niet om te frituren.Het is eigenlijk zonde om deze dure olie voor het bakken te gebruiken. Olijfolie om te bakken en te frituren wordt verkregen uit de pulp die overblijft van de eerste koude persing door middel van verhitting en opnieuw persen. Deze laatste olie is minder van smaak en niet direct voor consumptie bruikbaar en wordt daarom eerst geraffineerd. Na het raffineren verkrijgt men een olijfolie welke tot 210°C verhit kan worden en dus uitermate geschikt is voor bakken en frituren.. door de verhitting zal de olie geen smaak nalaten op de gebakken producten. Deze olie kan ook koud op salades gebruikt worden.. maar niet na verhitting. http://www.margriet.nl/fitengezond/gezondheid/extra-vierge-olijfolie-niet-altijd-gezond/
Geplaatst door: Warthog | 18 oktober 2015 om 12:50
Beste Warthog, als even googlen en bij de Margriet belanden "jezelf in olijfolie verdiepen" betekent, good luck with it.
Van huis uit heb ik geleerd om alleen met extra vergine olijfolie te koken. Omdat we thuis (zoals vele andere Italianen) geen concessies doen aan kwaliteit en smaak én omdat het gewoon de beste is. Voor alles behalve het frituren, zoals ik in mijn stukje zeg. Ik gebruik zelfs biologische extra vergine, thuis en voor mijn kooklessen, omdat ik alleen het beste van het beste wil. Dat het "zonde van je geld is" is een typisch Nederlandse overweging: voor mij is kwaliteit van de voedsel die ik in mijn lichaam stop (we are what we eat, remember?) nooit zonde van het geld. Het is dus een kwestie van meningen en, vooral, van prioriteiten.
Olio di sansa blijft wat mij betreft een goor product. Alleen het woord "geraffineerd" al...
Geplaatst door: Nicoletta | 02 november 2015 om 08:57