Wat een schitterende park is dit! Met vriendin Villia de Koningh kwamen we uit de verkeerde kant en moesten we veel lopen om toch weer bij de verkeerde kant van het park te belanden dankzij de foute aanwijzingen van een parkmedewerker. We hadden dus mooi de kans om de prachtige omgeving te verkennen (always look at the bright side of life...). Voor mij was het de eerste keer. Grappig hoe je 24 jaar in een stad kunt hebben gewoond zonder dat je ooit in bepaalde gedeeltes daarvan bent geweest. (Oef, wat een kromme zin!)
Gelukkig troffen we daarna een zeer aardige Taste-medewerker op zo'n golfautootje die ons een lift gaf naar de ingang, anders hadden we weer een half uur moeten lopen.De avond begon dus goed: veel schoonheid om ons heen en hoffelijke hulp voor twee inhetbosverdwaalde Roodkapjes.
Eenmaal binnen waren we zeer aangenaam verrast: alles is ruim opgezet, met een chique en classy uitstraling, mooie witte tenten overal, veel groen en gras, heerlijke etensgeuren (geen "patatlucht" is altijd een goed teken!), veel mensen maar niet te druk dankzij de grote ruimte tussen de stands en overal mooie lounge stoelen en chaise longues om comfortabel van het heerlijk eten en de goede wijnen te genieten.
Het grasmat daar is trouwens ook zeer comfortabel. Met Villia heb ik, lekker op het gras zittend, van de lichtgebakken Iberico ribben in pruimensaus van restaurant Momo genoten. Ge-wel-dig gerecht, letterlijk en figuurlijk om je vingers bij af te likken. Heel attent van ze: je krijgt twee gewone papieren servetjes en ook zo'n nat geparfumeerd dingetje - hoe heet het dingetje in het Nederlands eigenlijk??? - zodat je handen daarna weer schoon zijn.
Bubbels overal en daar hebben we ook van geprofiteerd. Zeer aanwezig die van het Champagnehuis Laurent-Perrier, één van de sponsors van Taste of Amsterdam 2010. Heerlijke bubbels en toch wel één tip aan Laurent-Perrier: het is handig om tegen de mooie inschenkmeisjes te vertellen dat ze het glas bij de steel moeten pakken en NOOIT bij de kelk zoals het gebeurde toen we onze eerste Champy bestelden. Vingerafdrukken op een glas zijn niet echt wenselijk en helemaal als ze niet van jezelf zijn.
Leuk om op zo'n evenement rond te lopen, overal aan te snuffelen, bekenden - zoals de dames van ZTRDG en Delicious - even gedag te zeggen en dan weer een superlekker gerechtje te proeven zoals de hartige taarten van de Pie Man. Madonnamia wat zijn die LEKKER! Vooral het taartje gevuld met Zuid-Afrikaanse bobotie, wat mij betreft een van de heerlijkste gerechten op Aarde, is een meesterwerkje. Complimenten aan de Pie Man, dus.
Villia en ik besloten om alleen bubbels te drinken om de neveneffecten van het injemaagdrankjesmixen ("mixing your poisons", zoals zij het noemt) te minimaliseren. Geen moeilijke beslissing gezien de excellente keuze. Een aanrader: de biologische Raboso van AWWIJN. Voor 8 florijnen - de muntjes die op het terrein te koop zijn en waarmee je alles dient te betalen - en dus 10,00 euro heb je een van de lekkerste spumanti brut die ik ooit heb mogen proeven, de GIOL Rabosino. En ook nog bio!
Ook qua eten is de keuze uitstekend, wel met een hoge arty-farty fancy pancy gehalte gezien de faam en de superqualiteit van de aanwezige restaurants. Dus lekkere gerechten die prachtig opgemaakt zijn. We wilden ook de polentafrietjes met citroen en basilicummayonaise proeven - een van de signature dishes van restaurant LUTE - maar rond de tijd dat we er klaar voor waren waren ze al op. Jammer jammer.
Voordat we het wisten was het al 23.00 uur. Jammer dat alles zo vroeg dicht gaat maar ik kan me voorstellen dat de mensen die daar de hele dag hebben staan werken rond die tijd het écht voor gezien houden. Minpuntje voor de Lavazza ladies: ze hadden nog een tiental mensen voor zich - inclusief ondergetekende - die graag een laatste espresso wilden en ze gingen al om tien voor elf een beetje zuur en klagerig vertellen dat ze gingen sluiten en dat er geen koffie meer "getapt" zou worden. Uiteindelijk hebben ze het wel gedaan maar met de lichten uit en met zo'n ontevreden gezicht dat je eigenlijk bijna geen zin meer in koffie had. "Ik weet niet of u een ristretto of een lungo krijgt, alles is nu donker en ik kan het niet meer zien hoor!". Flauw. De klantvriendelijkheid bij de Lavazza stand kan dus duidelijk beter.
Over klantvriendelijkheid gesproken: we hebben onze complimenten aan de organisatie gegeven door ze persoonlijk te vertellen dat Taste of Amsterdam een prachtig event is, classy, goed georganiseerd, mooi voor het oog en heerlijk voor de smaakpapillen, en ook verteld dat het aardig zou zijn als ze voor de ingangsprijs, die niet gering is, een complementary drankje zouden geven. Eten en drinken op het terrein is relatief duur - gelukkig is de qualiteit uitstekend - en dus 17,50 euro betalen alleen voor de privilege om aanwezig te mogen zijn leek ons een tikkeltje overdreven. Zet er een sympathieke "give-away" bij, zoals bijvoorbeed een glas Prosecco of iets anders, en je maakt de ervaring meteen aangenamer.
Over give-away gesproken: de Ierse dames van Ballymaloe doen het geweldig: een tasje vol heerlijke mint jelly, pepper relish en andere lekkernijen voor nixnoppesnakkes. Complimenti! De altijd zo geldgerichte Nederlanders kunnen daar zeker iets van leren. ;)
Als conclusie is de Taste of Amsterdam 2010 zeker een aanrader! Dus vandaag en morgen hup!, iedereen naar het Amstelpark!
De stand van Delicious Magazine, waar ze ook gul met cadeautjes
(gratis exemplaar van het Italie-nummer) strooien!
(gratis exemplaar van het Italie-nummer) strooien!
Miss De Koningh in bucolic mood :)
De dames van ZTRDG!
De Illimani, mijn favo niet-Italiaanse koffie is ook vertegenwoordigd
Reacties